Van licht en donker

Nooit Meer Slapen:
De kennis van beide auteurs over de cinema is indrukwekkend, het aantal films dat ze gezien hebben is haast onvoorstelbaar; ze bieden prachtige inzichten over wat cinema ons kan bieden in het leven. […] Het plezier van het schrijven spat er vanaf.

De Volkskrant, Rob van Scheers:
Schrijven over populaire cultuur is zo eenvoudig niet. Het heet niet voor niets populaire cultuur, iedereen heeft er al een mening over. […] De wikiweetjes vliegen je om de oren. […] Voorts valt de geëtaleerde rancune op, en niet eens tussen de regels. Zo is er sprake van “Mensen met een Mening”, of “De verzamelde filmpers vond het prachtig, heel diep. Dat zal dan wel de “elite” zijn waar het duo niets van moet hebben. […] Als gratis blog voor een filmhuis in Tilburg zullen deze essays wel hebben volstaan, bij wijze van cultcorner. Als zelfstandig nieuw verrassend filmboek werkt deze bundel een stuk minder.

Brabants Dagblad:
Het boek is meer dan een optelsom van hele en halve recensies, het zijn vooral beschouwingen, thematisch aangepakt. A. en d. zijn niet alleen liefhebbers, ze zijn ook kenners. […] In hun essays schakelen de auteurs, die in schrijfstijl niet voor elkaar onder doen, met vaart van de ene naar de andere film. […] De persoonlijke verhalen van de schrijvers geven de bundel een extra laag. Wie is niet nieuwsgierig naar de veelbesproken Tilburgers?

Literair Nederland:
Schrijven kunnen ze. Al is Stapel vaak te wijdlopig. Je hebt overduidelijk te doen met gedreven cinefielen, maar toch lukt het de schrijvers niet om bij de lezer een Blow-up-gevoel op te roepen. Je vraagt je voortdurend af in welk type boek je leest. De bundeling van vijftig, reeds eerder gepubliceerde, teksten heeft niet geleid tot een overtuigend boek. De caleidoscopische vorm met te veel filmtitels, uitweidingen en de vaak geforceerde overgangen tussen de essays zit de inhoud in de weg.

Mappa Libri:
Beide auteurs zijn begenadigde vertellers en ook op stilistisch vlak zijn ze aan elkaar gewaagd, maar het grootste manco van de bundeling is precies het gebrek aan dat ‘nieuwe’ of ‘vernieuwende’. […] Dautzenberg en Stapel ademen film, en hun kennis is ontzagwekkend, maar die intense hartstocht uit het interview is niet doorlopend terug te vinden in Van licht en donker. Dat is vreemd, want de romans van Dautzenberg en de bekentenisboeken van Stapel teren op een soortgelijke heftigheid en passie. Het is net die bevlogenheid die te vaak ontbreekt in Van licht en donker.

EERSTE DRUK: 2016
UITGAVE: Uitgeverij Jurgen Maas
Verkrijgbaar bij de lokale boekhandel