Barmhart

Concept en tekst: A.H.J. Dautzenberg
Regie: Matthijs Rümke (Zuidelijk Toneel)
Spel: Chris Nietvelt (Toneelgroep Amsterdam)

Loek Zonneveld, De Groene Amsterdammer:
Daarna het stuk van Anton Dautzenberg, waarbij ik het geluk had in een sissende kolk van (publieks)afkeuring terecht te komen, een soort georganiseerde woede (dit! is! niks!), terwijl mijn hart en gemoed en smaakpapillen enkele vreugdevolle sprongetjes maakten – wat vond ik dat in de roos zeg, ik weet nog atijd niet precies waarom, maar het was echt geweldig, van sfeer, van karige tekst, qua performance, de mededeling, en met Reve.

Brabants Dagblad:
Was het absurdistisch wat Anton Dautzenberg inbracht? De schrijver schreef, volgens het programma, een ode aan de Zusters van Liefde, maar zaaide als altijd meteen weer twijfel en tweedracht door zijn stukje te laten beginnen met de geniale charlatan Gerard Reve die vanuit een luidspeaker een eigen gedicht voorlas, schmierend en dus volmaakt onbetrouwbaar als gebruikelijk voor wie denkt te horen wat hij hoort.

Theaterkrant:
Dautzenberg schreef het meest abstracte stuk van de avond. Twee oude dames zitten aan een tafel: één typt naarstig op een laptop, de andere kreunt en steunt en wordt uiteindelijk afgevoerd. Dan begint een jongen, tussen de toeschouwers, te zingen. De combinatie van het beeld en de tekst is wat complex voor een scene van tien minuten.