Op deze pagina zullen Marthijn Uittenbogaard en Lesley Luijs regelmatig teksten publiceren. De updates van de rechtszaak blijven hier verschijnen.

De eerste bijdrage komt van Marthijn:

Nationalisme (24 november 2023)

Ik heb de neiging om overal met een sociologische blik naar te kijken. Om zo de richting van de maatschappelijke ontwikkelingen te kunnen voorzien. Een goede graadmeter is de mate waarop een maatschappij met het onderwerp bloot en seksualiteit omgaat. Ook iets specifieker kun je homoseksualiteit nemen als lakmoesproef. En de kleding die men draagt: sexy of bedekkend. Alles toegestaan of vele min of meer verplichte kledingdracht. 
In films en series zijn de ontwikkelingen van een maatschappij te volgen: veel of weinig geweld, veel of weinig bloot, veel of weinig variatie in de verhaallijnen et cetera.
Daar ga ik het nu allemaal niet over hebben. Nee, ik heb de Top 40 als graadmeter. In de Top 40 kan je het aantal uit de kast zijnde homo’s en lesbo’s tellen. Je kan videoclips analyseren. Maar ik wil het nu specifiek hebben over het nationalisme in onze vaderlandse Top 40. De laatste jaren staan er veel meer Nederlandse artiesten in de Top. Het komt bijna niet meer voor dat dit aantal onder de tien uitkomt. In de jaren 1980 kon je het aantal Nederlandse producties doorgaans op 1 hand tellen. En je hield vaak vingers over. De wereld wordt door het internet eigenlijk kleiner en kleiner. Muziek uit elk deel van de wereld bereikt ons steeds makkelijker.
Toch staat de Top vol met Nederlandse producten (waar natuurlijk goede tussen kúnnen zitten) en daarnaast vaak dertien in een dozijn-liedjes van DJ’s zoals David Guetta (uit Frankrijk) en Calvin Harris (Schotland). Nederlandse DJ’s met elk een hele reeks hits hebben we ook: Tiësto en Martin Garrix om er twee te noemen.
Waarom kiest ons volk zo vaak voor Nederlandse producten. De vraag is of dit zo is. Als je de Streaming Top 40 bekijkt: wat mensen online beluisteren, en die vergelijkt met de Airplay Top 40: wat populaire radiozenders voor de jeugd draaien, dan merk je al grote verschillen. De uiteindelijke Top 40 is een mix tussen de gestreamde liedjes en de op de radio gedraaide liedjes. Wat men op de radio extra veel draait zijn de Nederlandse producten. De band Rondé kan dan weken op 1 staan als meest gedraaid en tegelijkertijd veel lager in de streaminglijst. Hierdoor staat deze artiest artificieel eigenlijk week na week te hoog in de Top 40.
Andere liedjes staan stevast te laag. Liedjes van artiesten die te ‘oud’ zijn. Die draaien ze niet of nauwelijks op jongerenzenders. Madonna en Shakira mogen niet meer. Terwijl het niet alleen oudere mensen zijn die ze downloaden. Ook liedjes buiten de gebruikelijke genres vind je tegenwoordig nauwelijks in de Top 40. Geen reggae, geen hardrock, geen rock (of het moet uit Nederland komen: Di-Rect, Kane). 
Soms is een lied al twee maanden eigenlijk een grote hit zoals het nummer People van Libianca, maar omdat de radiozenders het nummer niet draaien komt het niet binnen in de Top 40. Besluit men dan toch maar om dat wat afwijkende nummer te gaan draaien, dan staat die soms in no time hoog in de lijst. People werd alsnog een grote nummer 1 hit.
Onder de lijst van de Top 40 konden mensen online tot een aantal weken terug reageren. Ik las die reacties telkens en altijd zag ik kritiek op de samenstelling van de lijst. Te veel liedjes te hoog vanwege airplay en sommige geen kans wegens nul airplay. Er zijn trouwens ook Nederlandse producten die men juist amper draait, maar die wat streaming juist goed scoren. Dat zijn de zegmaar misdaad-liedjes. Denk aan een artiest als Boef. Hij scoort soms een hit als hij met een andere bekende artiest samen een liedje maakt. Solo boycot men hem vooral, omdat hij naast fans net zo veel mensen heeft die zijn liedjes niet te pruimen vinden: en dat kost luisteraars. 
Vroeger – ja ik ben al oud – kocht je een singletje en als veel mensen die single kochten werd het een hit. Na een tijdje had bijna iedereen die het een goed lied vond en die singles koopt, het lied al in zijn of haar bezit. Niemand kocht een single twee keer. Oftewel: het lied ging dalen na een tijdje. Met streamen en airplay blijven liedjes veel langer populair: men blijft een leuk liedje luisteren. De gemiddelde Top 40 van nu is dan ook veel ouder, als je alle weken van noteringen bij elkaar optelt, dan die van in de jaren 1980. Terwijl nummer 1 hits van toen denk ik veel populairder waren dan die van nu.
Mijn favoriete nummer van nu is Si No Estás (als je er niet bent) van Iñigo Quintero uit Spanje. Prachtig nummer. Stond weken op 1 in de sreaminglijst. Maar komt niet voor in de Airplay Top 40. Waardoor dit lied maar net aan bij de bovenste twintig staat in de Top 40. In de reacties onder de Top 40 stonden vaak ook opmerkingen in de trant van: ik denk dat men betaalt om gedraaid te worden op de radio. En dat daarom zoveel Nederlandse artiesten er in staan. Wie weet biedt men andere diensten aan. Maar “ruilseks” is taboe, alleen is de praktijk vaak anders dan de normen naar buiten toe. De mogelijkheid om onder de Top 40 te reageren hebben ze dus afgeschaft. Zelf postte ik geen reacties. Ik las ze slechts.
Kun je afleiden dat Nederland nationalistischer is geworden in vergelijking met enkele decennia terug. Ik denk het wel. Alhoewel het lastig te meten is. Populaire stations draaien veel meer Nederlandse producten dan toen. Wel is het muzieklandschap met internet, Spotify en zo, erg veranderd. Hierdoor is vergelijken lastig.
Van de Top 40 naar de actuele politiek
Arnon Grunberg schreef niet zo lang geleden een stuk waarin hij beargumenteerde blij te zijn met Mark Rutte. Die hield met zijn beleid erger (Wilders) tegen. Hier ben ik het nooit mee eens geweest. Juist opschuiven richting fascisme is gevaarlijk en stopt het fascisme niet, maar voedt het. Fascisten blijven altijd ontevreden. Die paai je niet door ze deels gelijk te geven. Frans Timmermans gaat er alles aan doen om vooral nu onze grondrechten te verdedigen. Nu de PVV van Geert Wilders veruit de grootste partij is geworden. De PvdA heeft al jaren samen met andere zogenaamd beschaafde partijen grondrechten afgeschaft. Vrijheid van vereniging, vrijheid van vergadering, zonder angst je op straat of thuis te kunnen begeven, vrijheid van meningsuiting, democratie (willen “pedopartijen” verbieden), vrijheid van onderwijs. Hij wil dat iedereen het gevoel heeft zich erbij te voelen. Daar heb ik de afgelopen jaren zeer weinig van gemerkt. Hopelijk gaat de politiek daar nu in veranderen. Ik heb er alleen weinig vertrouwen in. Alle neuzen staan richting dezelfde kant: meer fascisme. GL/PvdA, D66, SP en anderen: bewijs eens mijn ongelijk en sta vanaf nu pal voor grondrechten!
Hé, wat zie ik nu op nummer 1 in de Top 40? Na Kinderen voor Kinderen heb je tegenwoordig ook de groep Children For Adults, bestaande uit kids die graag zingen en sexy dansen (en meer naar verluid) voor volwassenen. Hun videoclips zijn vaak letterlijk pornografisch te noemen (van elkaar zijn ze ook niet vies). In de wereldwijde Global Top 40 zijn ze deze week de hoogste binnenkomer. The Times They Are A- Changin’.

Marthijn Uittenbogaard

Zie hier het gedicht dat A.H.J. Dautzenberg schreef voor het 125–jarig bestaan van het Tilburgse Wilhelminapark.

Merijn Bisschops maakte een fotoboek over de rand van Tilburg. A.H.J. Dautzenberg schreef een begeleidend essay: Spiegel, reflex. Klik hier voor meer (bestel)informatie.

Klik hier voor de hele aanbiedingsbrochure.

In de vleugel van de Guayaquil-gevangenis waar Lesley en Marthijn vastzitten, heeft het Ecuadoraanse leger afgelopen zaterdag bij een grootschalige inval de leider van een van de grootste bendes van Ecuador weggehaald en overgeplaatst. Adolfo Macias Villamar, alias Fito – veroordeeld tot 34 jaar gevangenisstraf wegens drugshandel, georganiseerde misdaad en moord – wordt verdacht van betrokkenheid bij de dodelijke aanslag op presidentskandidaat Fernando Villavicencio. Bij de inval werden wapens, munitie en explosieven gevonden. Alle cellen in de vleugel werden doorzocht en telefoons in beslag genomen, ook die van Marthijn en Lesley. Er is dus geen contact meer met hen mogelijk. Afgelopen vrijdag liet Lesley weten dat ze voortgang boeken met het leren van Spaans. ‘Marth oefent dagelijks uren met Duolingo en leesboekjes. Zijn woordenschat is ruim. Maar mensen verstaan kan hij niet zo goed. Ik versta mensen. En kan gesprekken voeren. Maar woordenschat is onvoldoende. Lezen kan ik goed. Ik whatsapp en social media veel in het Spaans.’ Ook stuurde hij een foto van hun weer volledig genezen poesje. Het schriftelijke vonnis is voor zover bekend nog altijd niet openbaar gemaakt.

Ik heb mijn contactpersonen bij Dutch&Detained en Reclassering op de hoogte gebracht.

Zie hier voor de updates over de situatie, helemaal naar beneden scrollen.

Beste mensen,

De berichtgeving over Marthijn Uittenbogaard en diens partner Lesley Luijs in Ecuador is verre van zorgvuldig. Veel zaken kloppen niet, worden uit het verband getrokken en de toon is vaak suggestief en vooringenomen. Journalisten lijken soms wel bloeddorstige inquisiteurs in plaats van waarheidsvinders. En van wederhoor is in het geval van Marthijn en Lesley vrijwel nooit sprake.

Ik sta niet alleen in contact met Marthijn en Lesley, maar ook met een familielid en een vriend van Marthijn, met advocaat Sidney Smeets, met Reclassering en met Stichting Dutch&Detained. Op basis van de beschikbare informatie heb ik een persbericht opgesteld (zie het attachment), en dat wordt verstuurd naar het ANP en bcc naar verschillende (media)adressen.

Op nadrukkelijk verzoek van Marthijn heb ik ook de twee documenten bijgevoegd die hij in de gevangenis schreef. Ze werpen een ander licht op het drama dat zich in Ecuador afspeelt. Ik heb toegezegd ze ook op mijn website te publiceren, net als de tekst van het persbericht. Het (aangrijpende) relaas van Marthijn en Lesley is van belang, en dan niet alleen bij wijze van wederhoor.

Marthijn en Lesley ken ik al vele jaren persoonlijk en ik heb ze nog nooit op een leugen kunnen betrappen; ze zijn doodeerlijk, misschien wel te eerlijk –  hun (activistische) oprechtheid en openheid heeft ze mede in de problemen gebracht. Deze observatie is geen garantie voor onschuld, dat besef ik terdege, maar voor mij vormt zij wel een belangrijk kompas. Op basis van alle informatie waarover ik beschik, ik volg de zaak al een jaar op de voet, twijfel ik overigens niet aan die onschuld.

Ik wil de media niet alleen verzoeken behoedzaam met de teksten en de mannen om te gaan, maar ook om míjn naam op een zorgvuldige manier te gebruiken. Ik zit niet te wachten op nieuwe bedreigingen, en mijn maatschappelijke carrière is al genoeg beschadigd door (vaak ongenuanceerde) berichtgeving over mijn inzet om de discussie rondom pedofilie op een evenwichtige manier te voeren en de vrijheid van meningsuiting te verdedigen.

Ik blijf benadrukken dat ik seksueel contact met kinderen afkeur, laat daar geen misverstand over bestaan. Ook in mijn omgeving ken ik helaas meerdere mensen die als kind zijn misbruikt – in alle (!) gevallen zijn ze slachtoffer van incest –, en ze kampen decennia later nog altijd met de (psychische) gevolgen daarvan. Pedofilie is geen synoniem van pedoseksualiteit, en al helemaal niet van kindermisbruik of incest. Een informatiecampagne over dit onderscheid kan veel misverstanden wegnemen en daarmee veel ellende voorkomen.

Tot slot. Dromen, fantasieën en verlangens zijn vrij, ze vormen geen misdaad. Mensen met een pedofiele geaardheid verdienen geen heksenjacht, maar empathie en bescherming, hun situatie valt immers niet te benijden. Het niveau van beschaving valt bovendien af te meten aan de manier waarop een samenleving met kwetsbare minderheden omgaat.

Gisteren schreef Arnon Grunberg in de Volkskrant een artikel over de geschiedenis van de moraal. Hij citeert Nietzsche wanneer hij concludeert dat ‘de haat, die tribale behoefte, de noodzaak in een ander het verachtelijke te zien’ voorlopig niet is overwonnen. ‘Ik vrees dat de behoefte aan straf blijft bestaan, zelfs als er niemand meer is die gestraft moet worden.’ Ik deel die vrees. Wíj vormen de tijdgeest.

A.H.J. Dautzenberg, Tilburg, 5 juli 2023

PS. Het verslag waarnaar Marthijn verwijst in zijn tekst is hier te vinden.

PPS. Voor vragen of contact: [mailadres] (Ik neem de telefoon niet meer op bij onbekende nummers, vandaar graag contact via mail.) Voor de duidelijkheid: ik ben niet beschikbaar voor media die even snel een quote komen ophalen.

PERSBERICHT

‘We zijn onschuldig’

Ecuador/Tilburg, 5 juli 2023

Marthijn U. en zijn partner Lesley L. zijn op 20 juni door de rechtbank in Ecuador veroordeeld tot een gevangenisstraf van tien jaar voor het bezit van kinderporno. Het schriftelijke vonnis is nog niet vrijgegeven, maar alle andere aanklachten lijken te zijn verworpen. U. en L. zitten bijna een jaar vast en zijn in de gevangenis gemarteld en mishandeld. Hun arrestatie werd aangestuurd door de Nederlandse organisatie Free a Girl en haar Amerikaanse partner O.U.R. (Operation Underground Railroad).

Volgens deze organisaties gaven U. en L. leiding aan een ‘internationaal pedonetwerk’ en runden ze een ‘sekshotel voor homo’s en pedofielen’. Tientallen kinderen zouden in het zwembad van het hotel zijn gedrogeerd en verkracht. O.U.R. beweerde dat U. en L. ook duizenden kinderen uit Oekraïne zouden hebben laten ontvoeren, om die in Ecuador te ‘exploiteren en verkopen’. Het Openbaar Ministerie van Ecuador besloot op aanwijzing van en in samenwerking met medewerkers van O.U.R. om U. en L. te arresteren. Medewerkers van O.U.R. waren bij de aanhouding zelfs bewapend aanwezig.

Dinsdag 20 juni verwees de rechtbank deze aantijgingen naar het rijk der fabelen. Een jaar intensief onderzoek leverde nog geen begin van bewijs op: de kinderen en hun families ontkenden het vermeende misbruik, deskundigen troffen geen sporen aan, O.U.R. bleek agenten omgekocht te hebben en het zwembad waar het misbruik zou hebben plaatsgevonden bleek niet eens te bestaan.

Dat beide organisaties, die op zeggen te komen voor de belangen van kinderen, er in hun ‘strijd’ dubieuze methodes op nahouden, was al langer duidelijk. Free a Girl kwam dit jaar in opspraak doordat zij ervoor pleitte dat kinderboekenschrijver Pim Lammers het kinderboekenweekgedicht niet mocht schrijven; volgens Free a Girl verheerlijkte hij pedofilie in een jaren eerder geschreven verhaal. Lammers werd vervolgens met de dood bedreigd en trok zich terug.

O.U.R. wordt geleid door Tim Ballard, een mormoonse complotondernemer die reeds meermaals in opspraak raakte wegens het verzinnen en overdrijven van cijfers, het aanhangen van de QAnon-complottheorie en zijn steun voor de inmiddels aangeklaagde ex-president Donald Trump. Hij zegt te ‘strijden’ tegen, onder andere, het recht op abortus, gelijke rechten voor LHBTI-ers, die hij ‘groomers’ noemt, en vermeend kindermisbruik. De cijfers die Ballard produceert, blijken telkens oncontroleerbaar en hij wordt dan ook al langere tijd door verschillende media beticht van oplichting, het fingeren van ‘slachtoffers’ en het verzinnen van pedonetwerken om daarmee publiciteit te genereren, geld in te zamelen en zichzelf te verrijken.

De reactie van U. en L.

U. en L. laten vanuit Ecuador het volgende weten:
‘Op de computer van Marthijn vonden ze een gedownloade seksvideo. De rechter twijfelde of het meerderjarigen betrof en schakelde een expert in die met behulp van de Tanner-meetmethode een berekening maakte van de mogelijke leeftijd. Op de telefoon van Lesley vonden ze enkele TikTok-filmpjes die volgens de rechter seksueel van aard waren. Dat waren ze niet. We hadden geen kinderporno in bezit. De hele aanklacht tegen ons is verzonnen door O.U.R. en Free a Girl, pedojagers die alleen hun onderbuik laten spreken. Tijdens de rechtszittingen sprak een medewerker van O.U.R. over documenten die hij zou hebben gekregen uit Nederland van Free a Girl. In die documenten zouden gegevens staan over vijf leden van een verboden criminele internationale organisatie die in kinderporno zou handelen. In deze documenten zou staan dat Free a Girl contact had met een organisatie in Oekraïne. Deze organisatie zou informatie hebben doorgespeeld over duizenden vrouwen en kinderen die door deze Nederlandse mannen zouden zijn ontvoerd en gesmokkeld naar Latijns-Amerika. Er zou ook in staan dat wij een hotel zouden runnen voor sekstoerisme; homoseksuele mannen zouden daar seks hebben met kinderen. Kinderen zouden met eten, Playstations en geld worden gelokt. In dat zwembad zouden ook feestjes worden gehouden. Kinderen zouden gedrogeerd worden en verkracht in kamers waar camera’s zouden hangen om opnames te maken. Het hotel zou massa’s aan hardcore kinderporno produceren dat dan via het darkweb zou worden verkocht. Volgens deze documenten meldt Free a Girl bovendien dat wij Nederland zouden zijn ontvlucht, omdat wij terecht moesten staan voor het verkrachten van meerdere jongetjes. Allemaal verzonnen. O.U.R. beweerde in de rechtszaal dat het van Free a Girl ontvangen document aan de politie in Ecuador is doorgespeeld en O.U.R. daarna op geen enkele manier contact heeft gehad met de politie of de openbaar aanklager. O.U.R. zou ook niet betrokkenen zijn geweest bij de arrestatie en het onderzoek. Dat zijn leugens: O.U.R. heeft nota bene beelden gemaakt van de arrestatie en die zelf online gezet. Daarop is te zien dat ze actief bij de arrestatie betrokken waren. O.U.R. meldde bovendien online dat ze tientallen slachtoffers uit ons hotel hadden gered. Tijdens het eerste verhoor door de openbaar aanklager deed de medewerker van O.U.R. zich voor als onze advocaat en vertaler; wij waren hiervan niet op de hoogte. De waarheid is dat wij geen enkel kind hebben misbruikt en dat wij dat ook niet van plan waren. Dat blijkt ook uit het onderzoek. Ouders en kinderen hebben verklaard dat er nooit iets is gebeurd in ons hotel. Ook de psycholoog die de kinderen uit het dorp onderzocht, komt tot die conclusie. Ons hotel heeft bovendien geen zwembad en we hebben nooit feestjes gegeven, laat staan seksfeestjes. Ouders verklaarden voor de rechtbank dat leden van O.U.R. regelmatig samen met de politie in het dorp waren. Ze bedreigden mensen en boden goederen aan in ruil voor valse verklaringen tegen ons. De ouders zeiden tegen de rechter: “we zijn goede mensen, we zijn de corruptie zat.” Een vader klaagde tegen de rechter dat zijn zoon door O.U.R. volledig herkenbaar op internet wordt uitgemaakt voor kinderhoertje dat door hen zou zijn gered. De vader: “Ze hebben hem niet gered, ze hebben zijn leven kapot gemaakt. De jongen wordt op school en op straat gepest vanwege de nieuwsberichten die O.U.R. verspreidt.” Lesley sprak in de rechtszaal over de corruptie die op grote schaal in Ecuador plaatsvindt; hij hield daarbij het door hem verzamelde dossier in de lucht, een groot pak papier. Tot slot. Het schriftelijke vonnis is helaas nog niet openbaar, ook wij en onze advocaat hebben het nog niet ontvangen. De kranten in Nederland schrijven niettemin alle onzin op die de politie en openbare aanklagers hen toesturen. Of ze schrijven berichten over van dubieuze Ecuadoriaanse sites en verzinnen daar van alles bij. Van wederhoor is vrijwel nooit sprake, de vooroordelen moeten bevestigd worden. Dat heeft eerst ons leven in Nederland beschadigd, zelfs onmogelijk gemaakt, en nu opnieuw in Ecuador. Wij doen niemand kwaad, maar vanwege onze geaardheid en onze mening worden we overal vervolgd. Het wordt tijd dat journalisten zich eens kritisch richten tot de machthebbers, dat is hun taak. Waarheidsvinding is van levensbelang in een democratie. Net als de vrijheid van meningsuiting. We gaan in hoger beroep. Wanneer we vrijkomen, bereiden we in Nederland een rechtszaak voor tegen Free a Girl; we beschuldigen de organisatie van smaad, laster, belediging, valsheid in geschrifte en mogelijk ook van poging tot moord/doodslag.’

Rechtszaken

Tegen Marthijn U. loopt in Nederland nog een rechtszaak; het Openbaar Ministerie beschuldigde hem van het, middels het onderhouden van zijn persoonlijke website, ‘voortzetten’ van de in 2014 op civielrechtelijke gronden verboden Vereniging Martijn. U. tekende hoger beroep aan. De datum van de zitting is nog niet bekend.

Lesley L. werd door het OM beschuldigd van plannen om in zijn Hengelose woning een kind te ontvoeren en te misbruiken. Ook werd hij verdacht van het hebben van een als kinderkamer ingerichte studio om kinderporno te maken. Hij zat een half jaar in voorarrest, waarvan enkele weken in isolatie. De rechtbank concludeerde na zorgvuldig onderzoek dat al deze aantijgingen gebaseerd waren op geruchten en vooroordelen. Wel werd het L. aangerekend dat hij, in een familiefilmpje van tien seconden dat hij maakte voor een bevriend gezin, een minderjarige jongen filmde die uit balorigheid even zijn blote billen liet zien. Het OM beweerde dat Lesley dit deed ‘met seksuele bedoelingen’ en noemde dit ‘produceren van kinderporno’. De familie ontkrachtte dit, maar L. werd niettemin veroordeeld tot tien weken gevangenisstraf.

Essay over de heksenjacht

Voor meer informatie over U. en L., de lange aanloop naar hun arrestatie en een verslag van het afgelopen jaar, wordt verwezen naar het essay dat schrijver A.H.J. Dautzenberg publiceerde op zijn site: De gruwelijke gevolgen van een heksenjacht. Hij heeft regelmatig contact met de mannen. Meermaals probeerde hij de landelijke kwaliteitskranten en opiniebladen voor de zaak te interesseren. Tevergeefs.

Op zijn site staan ook de teksten die Marthijn in zijn cel schreef. Hij gaat daarin uitgebreid in op de arrestatie, de corruptie en hun leefomstandigheden in de gevangenis.

Noot voor de redactie:
De pro deo advocaat in Ecuador praat om hem moverende redenen niet met de media.
Advocaat Sidney Smeets vertegenwoordigt Lesley en Marthijn in Nederland.
A.H.J. Dautzenberg verzoekt de media om zijn naam op een genuanceerde manier te gebruiken. Hij zit niet te wachten op nieuwe bedreigingen en zijn maatschappelijke carrière is al genoeg beschadigd door zijn inzet om de discussie rondom pedofilie op een evenwichtige manier te voeren en de vrijheid van meningsuiting te respecteren.
Voor vragen of contact: [mailadres] (Hij neemt de telefoon niet meer op bij onbekende nummers, vandaar graag contact via mail.) Voor de duidelijkheid: Dautzenberg is niet beschikbaar voor media die even snel een quote komen ophalen.

Ecuador, Guayaquil, 30 juni 2023

Lesley en ik dachten vrij te gaan komen. In plaats daarvan kregen we elk tien jaar cel. Onze advocaat dacht ook dat we zouden worden vrijgesproken, maar hij voegde er aan toe: dit is Ecuador, je weet niet wat er achter de schermen allemaal gaande is.

We dachten aan vrijspraak omdat er niets tegen ons is. Geen kind dat iets ten nadele van ons heeft verklaard, geen ouder. En ook geen kinderporno. Wat TikTok-filmpjes op de mobiel, maar degene die dat moest beoordelen zei in de rechtbank dat hij geen kinderporno op onze telefoons had aangetroffen. De rechters vonden blijkbaar van wel. Dat is corruptie. Op mijn pc stonden blijkbaar drie seksfilmpjes. De jongens en meiden zijn daar zo’n 20 jaar. De deskundige zei minderjarig. Dit terwijl ze op het reguliere internet op Pornhub zo op te sporen moeten zijn. Wel zei hij dat hij er naast kon zitten want hij kan niet met zekerheid zeggen of iemand 16, 18 of 20 is. Rechters: kinderporno. Op deze manier kan je iedereen 10 jaar cel geven. Hier valt niet tegen te verdedigen. Wij moeten en zullen hangen.

Lesley in zijn pleidooi voor de rechtbank: “De antropoloog vertelt dat hij de leeftijd schat via de Tanner-methode. Hij zegt ook dat hij daarmee enkel een schatting kan maken van de biologische leeftijd, niet de chronologische leeftijd. Hij meet groei, niet jaartallen. Hij zegt daarom dat het heel makkelijk kan bestaan dat de mensen die hij als 17 heeft ingeschat eigenlijk al boven de 20 zijn.
Ik heb onderzoek gedaan naar wat deze Tanner-methode inhoudt. En ik heb daar ook een wetenschapper voor benaderd. (Naam en titel heeft Lesley genoemd) en ik citeer hem:
‘De Tanner-criteria kunnen niet gebruikt worden omdat het wettelijke criterium de leeftijd is. En niet het groeistadium. Dit correleert uiteraard wel met de leeftijd, maar niet exact genoeg om als juridisch criterium gebruikt te kunnen worden.’
Het feit is dat deze antropoloog doelbewust een 20-jarige minderjarig noemt. Hij is ingehuurd door de aanklager die een veroordeling wenst. Was de antropoloog ingehuurd door de verdediging, dan had hij waarschijnlijk een werkelijke 17-jarige als 20 ingeschat. Het feit dat hij verkeerde inschattingen maakt is ook makkelijk te bewijzen. Bijvoorbeeld door te kijken naar afbeeldingen nummer x, afbeeldingen aangetroffen op de computer van de heer Uittenbogaard. Onder de afbeeldingen zie je de naam Tiny Tove staan. Dit was ooit een beroemde pornoster in Europa. Als je op Google Images ‘Tiny Tove’ opzoekt zie je al snel exact dezelfde afbeelding. Als je deze afbeelding aanklikt kom je op de website van Color Climax DK. Deze pagina bevat de biografie van deze vrouw die eigenlijk Tove Jensen blijkt te heten. Tove Jensen heeft ook een biografie op Wikipedia, ook in het Spaans. Als je de informatie van deze twee webpagina’s bij elkaar legt dan kom je achter de volgende informatie. Deze vrouw, Tove Jensen, is geboren op 23 april 1958. Ze was werkzaam voor Color Clímax in Denemarken in de jaren 1979, 1980 en 1981. In deze periode is deze afbeelding, waarvan Color Climax het copyright heeft, gemaakt. Deze vrouw Tove Jensen is dus anders dan wat de antropoloog zegt, wel volwassen. Ze was namelijk tenminste 21 jaar oud op deze afbeelding. Ik heb alle afbeeldingen in het dossier bekeken. Ik heb ze zorgvuldig beoordeeld. Daaruit heb ik kunnen opmaken dat ik geen enkele afbeelding als kinderporno zou kunnen beoordelen. Er zijn geen minderjarigen die ik een seksuele handeling zag doen, of waarbij een seksuele handeling werd verricht.”

De media schrijven zoals altijd een en al leugens. Tim Ballard, van de leugenachtige organisatie Operation Underground Railroad (OUR), betaalt een journalist in Ecuador om een en al leugens op te schrijven en de NOS en De Telegraaf nemen deze leugens vervolgens keer op keer over. Wij waren de een na grootste kindermisbruikorganisatie ooit – wie staat er op 1, houdt men een top-40 bij? – en we hebben talloze kids misbruikt en zijn recent overgeplaatst omdat we vanuit onze cel kinderporno bleven verspreiden. Een en al leugens. De overplaatsing was wegens mishandeling, en door ons zelf aangevraagd. Op het moment dat we aankwamen in Guayaquil werden we opgewacht door iemand van SNAI (een gevangenisorganisatie), maar ook iemand van de Amerikaanse ambassade en de Ecuadoriaanse minister van Binnenlandse Zaken. Onze zaak is zeer politiek.

Wij en ook kinderen en ouders zijn ernstig slachtoffer van jodenjaagorganisaties zoals Free a Girl (FaG) in Nederland en OUR in de VS. Onze Kinderen, niet ons bloed wel ons hart, missen ons erg. Ook hun ouders steunen ons en hebben slapeloze nachten van al dit leed dat ons wordt aangedaan. Ze getuigden voor ons in de rechtbank. Door de politie en de krant Fiscal werden ze bedreigd, en men probeerde ze herhaaldelijk tot valse verklaringen aan te zetten middels het aanbieden van geld, land, woning, koelkast, tv et cetera. Zij bleven allen eerlijk en steunden ons. Nog steeds.

FaG en OUR slopen het leven van onschuldige mensen. Enkel omdat ze willen jagen. Ik kom hier op terug.

Om wat meer te weten over ons proces voeg ik een Spaanse tekst toe, een paar maanden terug door mij geschreven. Hierin komt corruptie aan bod en ook afpersing en mishandeling in de gevangenis. Mijn Spaans is niet super maar een kennis uit Spanje heeft alles taalkundig voor me verbeterd. Dat je niet denkt dat ik al zo goed Spaans schrijf. Met Google Translate is de tekst te begrijpen voor de niet Spaanstaligen. Ook het essay van Anton Dautzenberg op diens website geeft veel informatie over onze situatie.

In de gevangenis van Portoviejo werden we gechanteerd voor losgeld. We zitten inmiddels tien maanden in de gevangenis van Guayaquil. Hier zijn we veilig. Iedereen is aardig tegen ons. Wel hebben we met weinig mensen echte aansluiting. Veel mensen hebben weinig inhoud. Veel mensen praten enkel over drugs en stellen ons altijd dezelfde vragen. Hoeveel levert een kilo coke op in Nederland. Kun je voor ons coke smokkelen als je vrijkomt et cetera. Zelfs “bewakers” komen met zulke vragen. Bewakers tussen aanhalingstekens daar de mafia hier binnen de baas is en bewakers hier niets in te brengen hebben. Ja smokkelwaar brengen ze binnen. Laatst was hier zelfs een ocelot binnen. Dat is een katachtige. Naast de drugsgesprekken, waar ik niks mee kan, heb je ook een groep gelovigen die ons willen bekeren daar we zeggen Dios no existe. Dios is Spaans voor god. Je hebt hier regelmatig diensten van protestanten, terwijl het land voornamelijk katholiek is. Deze diensten zijn met veel zang en helaas ook met zeer agressieve preken.

Soms duurt zo’n dienst de hele nacht. Met het geluid van een disco. Dat je in je cel er doof van wordt. Dat geldt soms ook voor de muziek die ze hier vaak draaien. Spaande folkliedjes. Vallenato heet een populaire muziekstijl hier. Een zanger draait men hier grijs. Elke dag hoor je hem een paar uur luid uit de luidsprekers. En soms dus ook ’s nachts als je slaapt. Queen en Michael Jackson, daar hebben de meeste mensen hier nooit van gehoord. Een enkeling kent Engelse muziek. Deze mensen weten ook meer van de wereld en spreken zelf wat Engels. Maar zoals gezegd, dit zijn enorme uitzonderingen hier.

Het water hier heet Queen Water en King Water. Bijna niemand weet hier wat Queen en King betekent, daar men geen Engels spreekt. Dit water wordt in flessen aangeleverd. Naast Queen had King ook een hit in de Nederlandse top-40. Met het nummer Love And Pride. Dit was in de jaren ’80. En Princess scoorde in diezelfde jaren ’80 een nummer-1-hit met Say I’m Your Number One. Prince scoorde ook veel hits. Ik hield tot aan mijn arrestatie de top-40 bij. Vanaf dat ik twaalf was. In het begin knipte ik de top-40 wekelijks uit de krant en plakte deze vervolgens in een schrift. Later stopte de krant hiermee en schreef ik wekelijks de top-40 over van Teletekst. En later van internet. Dit heb ik tot mijn arrestatie dus gedaan.

Toen we naar Ecuador gingen verhuizen, besloten we minimalistisch te gaan leven. Ik verkocht al mijn Star Wars-schepen, mijn honderden Star Wars-poppetjes. Heel mijn Bruce Springsteen- & George Michael-muziekverzameling. Talloze Pokémon-merchandise van Lesley en noem maar op. Wat persoonlijke spullen betreft paste alles in 1 koffer. Die werd in beslag genomen. Alle tientallen top-40-schriften had ik ingescand om ze alleen digitaal te bewaren. Die ben ik nu kwijt. Ook al mijn foto’s had ik ingescand. En de originelen aan mijn moeder gegeven. Daar was ze blij mee. Ik had enkel het laatste geschreven schrift nog daar ik nog steeds de top 40 opschreef. Waarom, vroegen velen mij door de jaren heen. Traditie, rust tijdens opschrijven. Het hoort bij mij. De eerste twee schriften, met de uitgeknipte top-40’s, had ik echter bewaard. Tijdens mijn arrestatie op het vliegveld in Guayaquil haalden agenten zo’n schrift uit mijn koffer. Ze zaten mijn top-40-schrift uit 1984 te bekijken.

Wanneer we trouwens vliegen van Nederland naar Ecuador beweert men dat we Nederland ontvluchten om een straf te ontlopen. Als ik de andere kant op wil vliegen beweert men ook dat ik vlucht. Maar het ticket was al gekocht voordat Lesley was gearresteerd. Pas op het vliegveld kreeg ik te horen dat hij was gearresteerd. In Nederland loopt mijn zaak nog. Op deze zeer schandalige zaak kom ik terug. Lesley was ook niet voortvluchtig. Hij had ruim een half jaar gezeten voor wat later ik meen zes weken werd. Het OM beweerde een en al onzin. Zie tekst Dautzenberg. Uiteindelijk werd hij voor1 filmpje veroordeeld. Hij moest en zou hangen. De rechter zei dat het eigenlijk om een onschuldig filmpje ging, maar omdat hij mijn partner is kreeg hij er toch straf voor.

HALLO, omdat je met een Jood bent getrouwd krijg je een celstraf, die een ander voor een soortgelijk filmpje niet zou krijgen. En geen journalist of opiniemaker of mensenrechtenactivist die hiertegen in opstand komt! Zo ziek is Nederland.

De rechter oordeelde als volgt. Lesley is partner van een pedo. Wat al niet klopt, daar ik me zo niet identificeer. Ik geloof niet in die gekaderde hokjes namelijk. Vervolgens gaat de rechter er vanuit dat Lesley op de jongen in het filmpje geilde. Kan hij in Lesley’s hoofd kijken? Nee, dat kan hij niet en dat blijkt uit het feit dat Lesley nimmer seksuele gevoelens voor die jongen heeft gehad! Maar stel je geilt op een jongen uit een speelfilm die naakt is of in zwembroek loopt, of desnoods in een bontjas in de sneeuw, dan nog mag je iemand daarvoor nimmer veroordelen. Dat zou een heksenjacht zijn: iemand veroordelen voor het zijn. Of een filmpje wordt geacht schadelijk te zijn voor een minderjarige of niet. Wat iemand van dat filmpje vindt, moet irrelevant zijn in een land met mensenrechten! Dat ik dit anno 2023 nog moet uitleggen.

Sinds de tien jaar celstraf die we een paar dagen terug kregen opgelegd ben ik depressief. Ik huil tig keer per dag. Slaap overdag en zit op het binnenplein op de grond tegen de muur. Er zijn kinderen die dagelijks de hele dag bij ons over de vloer kwamen. Zij waren gelukkig. Zij kozen ons uit. Nu heb ik weinig hoop dat dit terugkeert. Het hoger beroep moet nog komen, maar men betaalt gewoon om ons te veroordelen. Wanneer het hoger beroep komt weten we niet. Straks betaalt men onze advocaat om te verzuimen die aan te vragen. Want zo’n land is het hier.

De advocaat van Irina, een vrouw die een appartement bij ons huurde en “dus” ook werd gearresteerd, zei dat de officier van justitie hem geld had aangeboden in ruil om haar amper te verdedigen. Hiervan deed hij aangifte. Maar die schoft blijft ongedeerd. Onze vorige advocaat gaf hem geld, tegen onze nadrukkelijke wil in, en ineens was ik heel aardig en totaal onschuldig maar Lesley misbruikte volgens hem kids. Dat was het plan. Marthijn vrij, Lesley in hoger beroep vrij. Omdat wij hierom onze advocaat ontsloegen – voor meer details lees ons Spaanse stuk – wilde hij ons weer beiden veroordelen en hield op het eind een hitleriaanse toespraak en eiste 16 jaar voor alle drie. Wat een schoft. Drie totaal onschuldigen in de gevangenis houden voor vele jaren, enkel omdat je er geen geld aan verdient. Het is ontvoering en chantage. Nu gaan ze het hotel afpakken vreest onze advocaat. Daar was het ze al om te doen. Alles draait hier om geld jatten. Het zijn schoften. Dat hotel, daar woont een gezin in. We wilden twee gezinnen dat hotel geven. Deze gezinnen worden door OUR en FaG nu al hun kansen op een beter leven ontnomen. We willen ze sowieso nog steunen, maar zijn we daar ooit nog toe in staat is de vraag.

In mijn hoofd zit het niet goed. Ik voel constant minihersenbloedingen, of hoe moet ik het omschrijven? Een naar zuur gevoel in mijn hersens. Ik was ook diverse keren doodziek in de gevangenis, terwijl ik de eerste vijftig jaar van mijn leven heel weinig ziek was. En dan alleen een paar dagen achter elkaar, hier weken achtereen.

De Nederlandse massamedia controleren de machthebbers niet. Ze willen officiële uitspraken van het OM of van Fiscalia hier. Dus deze leugenachtige fascistische jagers worden niet gecontroleerd door de pers. Want wij hebben NIETS strafbaars gedaan. Maar verdict kinderporno en je hangt zonder dat de media het diepe in duiken. Volwassenporno ooit gekeken en hup 10 jaar cel. Iedereen die onschuldig wordt veroordeeld heeft geen steun van de massamedia. Nee die genieten enkel van de jacht en sensatie. Bij GeenStijl staan een en al doodverwensingen. Je zou maar zo’n nazi-site runnen.

En Volkskrant, NRC en Trouw doen ook al jaren mee om het fascisme te steunen. Ik mag Pim Fortuyn niet citeren. Ik mag geen wetenschappelijk onderzoek citeren. Dan moet ik in Nederland de cel in. En iedereen vindt dat normaal. Ook nog wegens websites die ik 10 jaar online had en waarvan OM zei dat dat mocht als privépersoon. Jaren later met terugwerkende kracht de cel in. Als ik Fortuyn citeer zegt het OM: Uittenbogaard beweert dat niet alle pedoseks schadelijk is. Nee, dat beweert Pim Fortuyn, die ik citeer! Als ik wetenschappelijke studies citeer, die in de meest gerenommeerde wetenschappelijke journals zijn gepubliceerd, waarin staat dat x% schadelijk is (vooral wegens dwang en vaak incest met meisjes) en x% positief, dan zegt het OM weer: Uittenbogaard beweert dat niet alle pedoseks schadelijk is. Nee, dat beweert de auteur van een wetenschappelijke studie! En voor deze citaten moet ik de cel in, want dat is voortzetting van de werkzaamheid van een verboden vereniging. Nelson Maatman kreeg vrijspraak, althans dat publiceerde justitie al online voordat zijn zaak af was gerond! Maar vrijspraak dus omdat hij nooit lid was geweest van zo’n verboden organisatie. Oftewel iedereen mag Fortuyn en onderzoeken citeren of er via Twitter naar linken, maar ik moet voor datzelfde de cel in. Iedereen mag het behalve een paar gebrandmerkte zondebokken. En niemand in de media die hiertegen protesteert. Ook Amnesty niet. Niemand. Waanzin. Puur fascisme in de praktijk. Kranten besteedden er weinig aandacht aan of enkel in de trant van dat we een verboden vereniging hebben voortgezet. Dat is niet het geval, we hebben geen ledenvergaderingen gehouden. De werkzaamheid voortzetten kan als eenling blijkbaar en betreft citeren van de waarheid. Kranten die trouwens geld ontvangen van Den Haag. Lekker onafhankelijk. Dat Opstelten en de door en door leugenachtige en fascistische VVD besloot ooit Martijn te gaan verbieden is gewoon pure heksenjacht. Jagen op zondebokken. Daardoor zit ik nu onschuldig vast in Ecuador. Het is namelijk allemaal gerelateerd aan elkaar.

In Nederland heb je weinig controversiële opiniemakers. Pim Fortuyn en Theo van Gogh werden vermoord. Mij probeert men juridisch kalt te stellen. Hetzelfde effect dus als bij het pistool en het mes. Toen tekenaar Gregorius Nekschot van zijn bed werd gelicht was daar terechte kritiek op. Toen wij in Nederland huiszoeking kregen wegens het online hebben van websites met citaten was er niemand die protesteerde. Media schreven sindsdien gretig: Marthijn U. Dit terwijl ik al jaren bekend ben onder mijn volledige naam. Marco Borsato werd geen Marco B. En bij Ali B. schreven de media ineens juist zijn achternaam er voluit bij.

In Nederland hebben mijn partner en ik geen bankrekening meer. Al jaren sta ik op een geheime lijst en kon ik nergens een tweede bankrekening openen. Maar eentje is nodig om te kunnen functioneren in een “moderne” maatschappij. De maatschappij bestrijdt mensenrechtenactivisten. Zulke maatregelen doen me denken aan de Amerikaanse geheime dienst die actief Martin Luther King tegenwerkte omdat hij durfde op te komen voor rechten van zwarten. Lesley zijn ING werd onlangs opgeheven. Eerst omdat ze zagen dat hij hier in de Tia iets had gekocht en de Tia is een elektronicawinkel schreef de bank, en daar kan je dus een Playstation kopen. Op heksenjaagsites had de bank blijkbaar gelezen dat we met Playstations kinderen lokken. WTF. De Tia is trouwens een supermarkt. Daar kun je geen Playstation kopen. Later wilden ze weten hoe hij aan vele duizenden euro’s kwam. Ik had na verkoop van mijn woning in Hengelo de helft op zijn rekening gezet. Maar vanuit de gevangenis kun je niet aantonen dat je een huis hebt verkocht. Ik zou zeggen lees het op internet want dat is daar beschreven. Zijn rekening is opgeheven en het geld naar een speciale rekening van de Staat gestuurd. Hoe dat ooit terug te krijgen en op welke rekening? Sidney Smeets had nog geprotesteerd tegen deze gang van zaken namens Lesley maar tevergeefs. Later merkte in dat mijn automatische betalingen ook niet meer werden uitgevoerd. En een familielid belde de ABNAMRO en de bankmedewerker bevestigde dat mijn rekening was opgeheven. Het geld kan naar een andere (buitenlandse) rekening. Maar ik kan nergens een bankrekening openen! Hoe kan je leven zonder bankrekening? Ik ben nog net niet vergast; we bestaan nog, maar op papier bijna niet meer.

Middels het buiten de maatschappij plaatsen van opiniemakers maken ze mensen monddood. Het is allemaal terreur. En vergelijkbaar met de maatregelen tegen Joden door de NSDAP. Heil Holland.

Hier in de gevangenis is eigenlijk iedereen aardig. Ook de mensen die voor moord(en) zitten zijn vaak aardige zachtaardige mensen. Harde jongens kom je hier nauwelijks tegen. Sommigen zijn nog bijna kind. Veel jongens van 18 en 20 zitten vast. Bejaarden zie je hier niet of nauwelijks. Eentje is er in de zestig. In mijn paviljoen enkel eentje van 57. Onze buurman is dat, afkomstig uit Haïti. Spreekt ook Frans en Engels. Een enkeling kan hier een beetje Engels. Misschien ben ik met mijn 51 de op een na oudste hier binnen. De meesten zijn dus twintigers, dertigers en veertigers. Maar ik heb tot nu toe enkel wat oppervlakkig contact met medegevangenen. Dat komt deels omdat ik Spaans moeilijk kan verstaan. Lezen gaat al erg goed, maar het verstaan is lastig. Maar deels door mijn autisme. Ik heb altijd al gehad dat ik moeilijk communiceer met de gemiddelde mens. Met sommige uitzonderingen, mede-autisten bijvoorbeeld, heb ik geen problemen. Ik noem hier de term autist waar vele varianten op bestaan maar officieel heb ik nooit dit label gekregen. Dit omdat ik net van voor de tijd ben dat iedereen tien labels kreeg opgeplakt.

Lesley en ik zijn de enigen denk ik, die hier geen drugs gebruiken. Geen wiet en geen coke. Sommigen spuiten ook heroïne bij zichzelf in. Of iemand doet dat voor ze. Soms is er iemand jarig, dan mag iedereen een lijntje coke snuiven. Drugs is in dit land niet duur. Maar wij houden ons erbuiten.

Ik moet oppassen niet te lang somber te blijven. Voor Lesley is dat ook niet fijn. Dat deprimeert hem natuurlijk ook. Maar momenteel ligt heel mijn leven in puin. We wilden hier gaan wonen en even tot rust komen en na een paar jaar weer verder zien. In Nederland was Lesley zijn baan kwijt geraakt door de jacht van het OM. En diverse vrienden. Hij was depressief en deed twee zelfmoordpogingen. Dus we moesten iets veranderen. Ook drong er iemand met een fileermes mijn woning binnen om me te vermoorden. Hij kreeg geen dag cel. Enkel een taakstraf. Het werd Ecuador omdat de eisen om je daar te vestigen erg makkelijk zijn. Hoe zou dat toch komen denk ik nu. Er wilden drie vrienden ook mee. Anders hadden we denk voor Colombia gekozen. Colombia heeft hogere eisen wat betreft investeren om daar te mogen wonen. Met vijf keer dat bedrag was dat niet te doen. Of je moet een baan hebben, maar hoe regel je dat voor vijf mensen? Uiteindelijk bleven Lesley en ik over. Maar toen zaten we al in Ecuador. Wij hebben niet veel nodig. Kop koffie, Netflix, wat gamen. Boodschappen doen, zwemmen. En we hadden families leren kennen. Dat gaat vanzelf in een dorp zoals Canoa. Kinderen kozen ons uit om bij ons over de vloer te komen. Ze waren gelukkig. En wij zijn gelukkig als anderen dat zijn. Ze steunen ons nog steeds. Ze weten dat we aardige mensen zijn. Ze weten ook dat al die berichten in de media gelogen zijn. Volgens die berichten hebben we soms honderden kinderen misbruikt, en duizenden verhandeld vanuit Oekraïne voor de prostitutie en laten we kinderen op de kattenbak hun behoefte doen om ze te leren dat ze dieren zijn. En meer van zulk soort onzin. De massamedia zijn het grootste probleem in de wereld. Met eerlijke media zou je al het overige gif vrij makkelijk kunnen bestrijden. Nergens ter wereld heb je eerlijke media. Ook zogenaamde kwaliteitskranten deugen voor geen millimeter.

De meeste mensen zijn, in tegenstelling tot Lesley en mij en onze vrienden waaronder Anton Dautzenberg, onoprecht. De meeste mensen deugen… voor geen meter. Eigenlijk gaat er weinig verloren, vooral een hoop leed, als de aarde zou ontploffen. Muziek van George Michael en Bruce Springsteen, dat wel ja. Maar die kun je op een gegevensdrager de ruimte in schieten. Als dat al niet gebeurd is. We wachten nog even met het vernietigen van de aarde. Bruce brengt nog steeds nieuwe albums uit.

Lesley: “Ik vind Nederland maar een eng land aan het worden. Politici die spreken van een Europa enkel voor blanken. Dat het kolonialisme en het slavernijverleden de grootste trots van Nederland is. Dat die mensen in Indonesië maar blij moeten zijn met de invloeden van de superieure blanke mensen. Joden vergassen is grappig. En vluchtelingen moeten maar vooral op zee verdrinken: ‘dobbernegers’. Dit allemaal kan. Maar zeggen dat de leeftijdsgrens in de zedenwet misschien naar 12 zou moeten… dan zorg je voor maatschappelijke onrust en moet je de gevangenis in.”

Anton: “Ja, de tijdgeest lijkt dronken te zijn.”

Dronken. Eigenlijk is dat te lieflijk geformuleerd. Het erge is dat alle politieke partijen hier aan meedoen of het amper bestrijden.

Laatst is Meindert Fennema overleden. Hij en Dautzenberg hadden mijn “verboden” website www.brongersma.info overgenomen. Ik mag die niet meer online hebben. Fennema en Dautzenberg, met nog drie anderen, hadden hier een persbericht voor geschreven. Niemand in de Nederlandse pers heeft hier aandacht aan besteed. Ja, in zo’n klimaat kan het kwaad makkelijk gedijen.

Op mijn andere website had ik trouwens met pijn in het hart en tegen mijn principes in alle teksten daar verwijderd die ik ooit schreef voor het verenigingsblad van Martijn. Waaronder interviews die ik hield met onder andere Henk Krol en Robert Long: verboten. Ook had ik veel teksten over andere onderwerpen geschreven. Allemaal gecensureerd vanwege een fascistisch OM, aangezet hiertoe door fascistische politici.

Godwinnen is nodig. Een derde van de stemgerechtigden stemden op fascist en schoft Hitler. Zijn uitspraken en intimidatiemethoden op straat waren toen al zeer ernstig. Naast deze een derde had je twijfelaars die er net niet op stemden. Oftewel het fascistisch potentieel in een “moderne” samenleving is zeer hoog. Mensen willen alleen niet dat je ze dat terechte label geeft.

Tot overmaat van ramp is onze kat weg. Zij sliep elke dag in onze cel. In het begin was ze nog een jonkie. Ook geven we haar altijd kip of vis te eten. Ze liep ook altijd op het binnenplein rond maar sinds een paar dagen is ze via de poort naar het buitenplein gegaan en verder. Ze weet de weg terug niet. Een keer eerder deed ze dit en kwam ze na een week terug. Dolblij ons weer te zien. Er zijn hier binnen drie honden. Laatst een vierde zelfs, een puppy nog. En naast onze poes nog een andere. Deze gaat vaak naar buiten en kent de weg terug. In andere paviljoens heb je ook honden en katten. En diverse katten die altijd buiten zijn. Ook houdt men hier helaas hanengevechten. Men heeft tientallen hanen per afdeling die ze trainen om te vechten op leven en dood. Mensen en hun vermaak…

Toevoeging: De poes is inmiddels terug. Wel heeft ze een flinke vleeswond. Ze is blij ons weer te zien en slaapt veel.

Tijdens ons proces pleegden verschillende agenten meineed. Ook de advocaat van Tim Ballard pleegde meineed. Ze zeiden allemaal dat naast deze advocaat er geen andere buitenlanders bij Lesley’s arrestatie waren. Dit terwijl Ballard op foto’s in het dossier staat en hij op internet de beelden verspreidt van toen hij met zijn team illegaal ons appartementencomplex binnendrong. Deze meineed van talloze agenten en dus Ballard’s advocaat, het illegaal binnendringen van een woning, het illegaal jatten van informatie van gegevensdragers blijft allemaal onbestraft. Terwijl het burgers zijn die dit doen. Ze betalen – kopen iedereen om – en wij hangen, zonder dat we iets strafbaars gedaan hebben. En alle Goebbels-media wereldwijd maken het af.

Wie gaat er in Nederland het Martijn-dossier redden? Men wil geschiedenisvervalsing doen en dus nam men met een leugen – opruiing – dit archief van tientallen mappen in beslag. Waaronder veel correspondentie. Denk aan brieven van Ed Nijpels uit de tijd dat de VVD pro-pedofilie was.

De pedohetze heeft amper iets met seksualiteit te maken. Het heeft te maken met onderdrukking. Kinderen tot aan achttien jaar mogen bijna geen rechten krijgen. Dát is waar alles om draait. En elke hetze is een kapstok voor meer. Nu zit links met transgenderkinderen in haar maag. Die wil men zaken al vroeg laten beslissen. Maar op seksueel gebied zijn ze tegelijkertijd onbekwaam. Rechts kan nu vrijuit schieten op deze spagaat. Of links omarmt de waarheid en mensenrechten, of ze laten transkids vallen of men blijft een target van rechts, die vaak homorechten en weet ik wat wil terugdraaien als ze de kans krijgen. Links heeft de arbeiders al jaren terug laten vallen. Men heeft enkel nog lgtb+ zo lijkt het. Maar dan niet inclusief. Sommigen mogen niet bestaan. Los van het feit dat zulke strak omlijnde hokjes onzin zijn.

Plus elk taboeonderwerp gaat er ooit aan. Met of zonder mij. Het probleem dat blijft, terwijl het helemaal geen probleem hoeft te zijn, als men maar naar mij luistert. Of gewoon anderen toelaat om de waarheid te zeggen.

In de jaren 1980 werd pedoactivist Tom O’Carroll strafrechtelijk vervolgd wegens het “corrumperen van de maatschappij”. Inmiddels (hoog)bejaard doet hij nog steeds aan het “corrumperen” van het volk middels zijn website met vele interessante artikelen.

Hier in de gevangenis heb ik een boekje Mi Amigo Inglés. Dit boekje is voor lezers van twaalf jaar en ouder. In het begin begreep ik weinig van wat ik las. Met een woordenboek zocht ik de betekenissen van woorden op. Ik las 1 pagina per dag. Nadat ik het uit had las ik het opnieuw. Nu twee pagina’s per dag. Inmiddels heb ik het boekje 7 keer gelezen en begrijp ik elke zin. Momenteel heb ik dit boekje uitgeleend aan een Colombiaan. Hij is er erg blij mee en heeft het al twee keer gelezen. Het speelt zich af in zijn moederland, Colombia dus. Een man helpt een arm gezin zodat de jongen uit dat gezin naar een goede school kan gaan. Want het schooltje in het dorp stelt weinig voor. Alle leeftijden door elkaar, 1 lerares, en vaak dicht. Want na een forse regenbui is alles modderig vanwege de gaten in het dak. De man die het gezin helpt ben ik. Althans er zijn veel gelijkenissen met dit verhaal en onze situatie in Ecuador. Ook wij hielpen met schoolspullen en weet ik wat. We hoefden er niets voor terug. Mensen die dit niet geloven kan ik het niet uitleggen. Je hebt nu eenmaal goede mensen die enkel willen helpen en daar zelf blij van worden. Mensen die dit niet begrijpen zijn waarschijnlijk nare egoïstische mensen. De mensen die op ons jagen. Zoals ik al eerder schreef. Heel het hotel wilden we aan hen overdoen. Ik korte tijd kun je zeer gehecht raken en mensen. En zij aan ons. Nu helpen we hen enkel op afstand. Heeft ons leven toch nog wat nut.

In tegenstelling tot de meeste gringo’s (buitenlanders) woonden wij wel samen met iedereen en midden in het dorp. Terwijl gringo’s vaak net buiten het dorp wonen, vaak met muren en camera’s om hun woning heen. Ze gaan uit in het dorp in een establishment van andere gringo’s waar ze enkel gringo’s treffen. Dorpelingen kennen ze amper. Zij stonden in contact met Tim Ballard. Zij vieren nu feest. Letterlijk, is ons verteld door onze lokale vrienden. Terwijl vele dorpelingen ons steunen.

Hierbinnen weet ik van bijna iedereen in welke cel hij zit. De celdeuren gaan hier nooit op slot. Wel wordt de gang ’s avonds laat afgesloten door de maffia. Op het binnenplein is een grote televisie. Ook daarmee leer ik Spaans. Nogal eens staan er films op met Spaanse ondertitels. Alle films zijn hier nagesynchroniseerd. Maar omdat er vaak herrie is zet men ook vaak ondertitels aan mits beschikbaar.

Een paar boeken met literatuur voor volwassenen heb ik ook. Eentje met verhalen van Oscar Wilde en andere wereldschrijvers. Zulke boeken zijn veel moeilijker. Ik heb aan de consul en aan de Reclassering gevraagd of ze kinderboeken kunnen meebrengen. Tot nu toe tevergeefs. Wel kreeg ik een keer twee Nederlandstalige boeken. Een bejaard en sympathiek echtpaar komt ons maandelijks bezoeken namens de Reclassering. Zij wonen in Ecuador. De consul komt veel minder vaak.

In een zaaltje lagen veel boeken. Een soort bibliotheek zeg maar. Alleen gebruikte niemand die hier. Wij boden aan de boeken te ordenen want ze lagen als vuil op de grond. Volgende week mogen jullie helpen opruimen zei de man met de sleutel. We kregen alvast vier boeken mee. Een paar dagen later kwam hij naar ons toe. “Die vier boeken zijn de enigen die over zijn. Ze hebben alle boeken weggegooid.” Tja. Maar ja, ze lagen als vuil op de grond. En dat al vele maanden.

Als ik geen pedoactivist was, zouden ik en Lesley nooit veroordeeld zijn voor kinderporno. Nu is iets zogenaamd kinderporno wat voor “normale” mensen nimmer tot een veroordeling zou leiden. Die paar plaatjes en filmpjes zijn in Nederland als legaal gezien. Zelfde backup van wat men in Nederland, illegaal overigens, in beslag nam. Ja, he he, volwassen porno en een jongen die een beeld kust. Zulke dingen.

Homoseksualiteit is niet zo’n probleem hier. Wel maakt men er constant grappen over. Zo van die is een homo of een vrouw. Om er elkaar mee te plagen. Ook is homo een veel gebruikt scheldwoord: maricón. Net als hoer trouwens: puta. In de gevangenis van Portoviejo had je enkele stelletjes. Ook zie je een enkele transgender. Zowel in Portoviejo als hier in Guayaquil.

Wat moet er gebeuren zodat Lesley en ik weer normaal kunnen leven? Dan moeten we in hoger beroep eerlijke rechters treffen die ons dus vrijspreken. Dan moeten we het hotel behouden: kunnen overdragen aan onze lokale vrienden in Canoa. Dan moet Nederland stoppen met ons vervolgen wegens het citeren van wetenschappelijke onderzoeken of in het geval van Lesley omdat hij mijn partner is. Ook moeten banken en andere instanties ons het leven niet zuur maken.

Gaat dit allemaal gebeuren? Nee, de gifbeker moet helemaal leeg.

Marthijn Uittenbogaard

La Cruzada Mormona en Ecuador y sus consecuencias

Escrito por Martin

Jueves 16 marzo, tres jueces notifican a la fiscalia sobre abogados corruptos, poco después dos sospechosos en un caso hoy dicen que sus abogados solo hablan sobre pagar sobornos a la policía y fiscalía. Los dos sospechosos, Lesley y su esposo Martín – ambos encarcelados inocentemente-  despidieron a sus abogados por este motivo.

Los jueces deciden: “En base a la afirmación de presuntos actos de corrupción por parte de los procesados Luijs Lesley Gerardus Servaas y Martin

quienes aseveraron que se les pedía dinero para los policías; se dispone que por Secretaría se remitan los audios de lo desarrollado en la reinstalación de la audiencia de juzgamiento convocada para el día de hoy, jueves 16 de marzo del 2023, a las 08h30, a la Fiscalía General del Estado en Manabí.”

Tim Ballard

Lesley y Martin ahora están en cárcel por nueve meses. Tim Ballard, líder de organización con sede en Estados Unidos llamada “Operation Underground Railroad”, dice muchas mentiras sobre ellos. Tim Ballard es famoso por sus mentiras. Muchos artículos han sido escritos sobre él en el internet. Estos artículos hablan sobre como su organizacion paga a la policía en países corruptos para arrestar a personas inocentes. El mismo Ballard dice en los videos que paga a la policía y la Fiscalia para que las personas sean arrestadas

Ballard dice que Lesley y Martin compraron un hotel en Canoa, Manabi, para que niños locales sean abusados por gays. Ballard es un fanatico mormón que dedica gran parte de su influencia y recursos a luchar contra los derechos de las personas gay y transgénero.  

Cuándo Ballard entro al hotel con la policía él uso un uniforme de ICE. Un poco tarde, hizo este uniforme sabiendo que es Ilegal usar este uniforme pues él no es policía. Por esto hay no fotos con Ballard en este uniforme.

Una mujer, llamada Diana Erika Castillo Sosa, es en contacto con Ballard. Ella dice en el hotel estaba una fiesta al lado la piscina y niños estaban desnudos. Pero el día que ella menciona ocurrio aquello, ocho personas estaban trabajando en el hotel todo el día. Y los días antes y después también. El hotel no tiene una piscina. Cuándo Lesley estaba siendo arrestado Tim Ballard entro el hotel con policia ecuatoriana. Ballard gritaba a dos niños y sus padres. Esta familia vive en el hotel. Ballard acusa los padres para vender sus hijos para el sexo. Eso es mentira.

Todos los niños y padres dicen que nada ilegal ha pasado. Ballard también investigó el teléfono de Lesley y otro teléfonos (teléfonos de padres y niños quien viven en el apartamento). Pero Ballard no es policía. Él solo es un mentiroso famoso de Estados Unidos, quien obtiene muchos millones de donaciones por año. Ballard y su gente filmando todo y usan esas imágenes en sus videos en internet.

Después, en el archivo Diana Erika Castillo Sosa dice: “ahora la mamá de S y V están que ni me hablan, porque dicen que nada es cierto y que se ha inventado eso y asi la mayoría de las familias e incluso los padres de C dicen ahora que nada ha pasado”. En el proceso Diana Erika Castillo Sosa anónimo dice mentiras otra vez.

Cuándo Martín estaba arrestado, el próxima día, un traductor, Carlos Colmenero Rodríguez (nacionalidad uruguayo), estaba presente en la oficina de la policía. Él dio consejos y lo tradujo todo la policía incluyendo la declaracion de Lesley

Después Lesley y Martín descubierto este traductor Rodríguez quien es el abogado de Tim Ballard en Sudamérica. Cómo es legal por un traductor no independientemente. Todo el caso es Tim Ballard. Él Incluso comió con el presidente de Ecuador Guillermo Lasso. Y mantiene contacto con el ex presidente de Estados Unidos, Donald Trump,

Su compañero de mentiras. Martín preguntas a la policía: ¿Por qué yo esto arrestando? El hombre de policía responde: ¿Qué dirías si encontramos una foto pornografia infantil en la teléfono de Lesley? Martín respondio: No es así. Pero, ¿por qué me arrestaron? Silencio. No hubo respuesta a mi pregunta.

Ballard dijo que los niños habian sido salvados, pero los niños encontrados (12 y 15 años) vivían con sus padres en ese apartamento. Viven ahí aún ahora. Y la Fiscalia carga este hecho en el proceso. Una mujer de Europa del Este fue más tarde resistente. Ella alquiló un apartamento y no conoce a Lesley y Martin. Ella también es inocente.

Portoviejo

Lesley y Martín fueron llevados a la cárcel en Portoviejo, llamado El Rodeo, después uno (Martín) y dos (Lesley) días en una celda la policia nos pide varias veces cuando finalmente pueden llamar a un abogado. Cada vez que promete que eso se permite más adelante, pero eso son mentiras. Ellos nunca permiten llamar a un abogado!

Cuando Martín estaba por llegar al edificio de celdas, el conductor del carro tomó su cartera. En esta cartera estaba más de un mil dólares y también su oficial tarjeta de identificación de Países Bajos (Unión Europea).

¿Este oficial de policía ha dar esto a la fiscalía o no? Robado? Y mi reloj de mi padre? Un reloj de oro más de cien años viejo con un cadena.

Estaba en la maleta de Martin cuándo él estaba arrestado. No menciono en los papeles. Robado por la misma persona? Él buscó en mi maleta en el coche de la policía.

En cárcel El Rodeo hay jefes de mafia en todos los pabellones. Los guardias trae nuevos prisioneros a un jefe si quiere a esta persona en su departamento. El primer jefe se acabó. Fuimos bienvenidos en el segundo. Dentro de la cárcel la mafia tiene el control y no el personal de la prisión. Por primera vez Lesley y Martín puedes llamar su familia usan un teléfono. Un teléfono de un prisionero. La cárcel oficial nunca da esa posibilidad de llamada a nadie!

Después unos días la mafia tienes números nuestros familias. El chantaje puede comenzar. Lesley y Martín estamos abusados, especialmente Lesley. Su cuerpo estaba azul, rojo, amarillo, púrpura, verde: casi todos los colores del arco iris. Su familia pagó 10.000 dólares. (Un tiempo después mafia queria 10.000 dólares más.) Después pago al jefe se mafia en este pabellon llamado Steven para darnos a nosotros un teléfono. Un teléfono viejo. Pero funcional. Martin le dolio la espalda por muchos dias y Lesley sufria dolores por todo su cuerpo también. Dormir era doloroso. Cada turno en la cama era difícil y doloroso.

El director corrupto

Lesley y Martín hablaron múltiples veces con los guardias y mendicidad para ayudar. Y cuándo son llamados por la oficina para recoger huellas dactilares, ellos otra vez preguntan desesperados para ayuda. El director, Luigi Miranda, está ahi y el dijo que cambio a los prisioneros a otro pabellón. Pero nada es diferente porque en todos los pabellones esta la mismo mafia. Y el director lo sabe. Steven dice que el director también recibe parte del dinero de la extorsión, mientras él no interfiera con los negocios de la mafia.

Él consul de los Países Bajos en Ecuador, Karol Idrovo Aguayo, con su hijo adulto, visitaron a Lesley y Martín, Lesley y Martín le contaron sobre los problemas de extorsión. Ella habló entonces con el director. Él director nunca miró Martín y Lesley en sus ojos. Él dijo a el consul: sí ellos son extorsionando por 20.000 dólares por qué no haces nada?

Martín tomó algunas fotografías de cuerpo de Lesley con el teléfono. Y enviado estas a su familia y a su abogado Sidney Smeets en Paises Bajos. La  familia envio estas fotografías a la abogada de Martín y Lesley en Ecuador.

La abogada envió las fotos a el director de la cárcel de Portoviejo. Y éste envió las fotos a Steven. A Steven no le hizo gracia, ellos dijo y ellos mostró que había conseguido las fotos. Dijo el director es corrupto, esto es pruebo él dijo. Yo soy el jefe aquí. No el director.

La mafia dijo que un gringo en Bahía ha colocado una recompensa en los cabezas de Lesley y Martín Por esto, ellos estában siendo trasladados a otro lugar en la cárcel. Un lugar por solo quince personas, quienes también no están seguros en la cárcel.

Guayaquil

Después de aproximadamente un mes en la celda de quince personas – con diez colchones; unas personas solo tenían carton en el piso – Lesley y Martín están cambiando a otra cárcel: en Guayaquil.

Misma historia. Los guardias dicen que podemos llamar a nuestro abogada Pero esos son mentiras la gente del SNAI presente en la cárcel en Guayaquil nos dijeron: ustedes consigan una celda separada y no entren en contacto con otros prisioneros y asi no habra ningún riesgo de extorsión. Pero después el ingreso en este cárcel Martín y Lesley transferido a la mafia. Pero esta mafia trataron Lesley y Martín bien. Hoy Lesley y Martín están siete meses en este cárcel sin violencia para ellos. El jefe parece una buena persona.

Asesinatos

Durante la estancia en Guayaquil Lesley y Martin han escuchado en las noticias dos personas que han sido asesinadas. Un abogado (Óscar Alberto López Villacís) de la mafia. Quien os visito en la cárcel de Portoviejo. Él nos dijo: pagarme 50.000 dólares y Martín sera libre mañana, Pagarme 150.000 dólares y ambos sereis libres Lesley y Martín no lo querian como su abogado,  ahora él salia asesinado en las noticias. Y un tiempo despues en las noticias: el jefe de prision Steven fue asesinado cuando fue a la mortuoria de su esposa que habia sido secuestrada y luego recuperada muerta

Juez corrupto

Mientras  Lesley y Martín están en cárcel de Guayaquil ellos contaron sus historias del caso a la mafia. Un persona llama a el juez Mendoza Pinargote Marcos Ivan con número de teléfono: +593 99 895 9XXX El juez confirma su nombre y dice que sabe sobre el caso de Lesley y Martin. “El caso con una piscina”  dijo el Lesley responde: no hay ninguna piscina. Él juez dijo: Martín sera libre porque su nombre esta equivocado en los papeles, pero necesito pagar 50.000 dólares a mi. Ambos libre: necesito pagar más. El es corrupto. Martín cree que su nombre está equivocado a propósito. Porque la policía escribe su nombre sin la última letra y la policia nos dijo: no es importante, muchas veces hemos puesto nombres equivocados a propósito! Mucha gente de la policía escriben mismo equivocado cuando Martin dijo es incorrecto. Después él creo es por posible pagar para corrupción.

Abogados corruptos

El primera abogado de Lesley y Martín estaba Judith Quinte Velásquez Velásquez. Esta mujer dijo: yo soy familia de juez Mendoza. Ella dijo: yo hablé con él privado en su casa. Lesley y Martín dicen múltiples veces: nosotros queremos no corrupción. Pero después la abogada está pagando 15.000 dólares ella dijo: yo pagó el juez 6.000 dólares. Lesley y Martín quejándose de esto y ella responde: yo pagó él con mi propia dinero. Pero después unas días ella dijo: fiscalia necesita dinero: 7.000 dólares. Ella preguntó a la familia y amigos de Lesley y Martín en Holanda pagó 7.000 dólares. Cuándo el mafia la llamó, la abogada dijo: yo no pagó juez o fiscalia. El dinero estaba necesito para otras cosas. Qué cosas? Ella no dijo. Finalmente ella está pagando aproximadamente 30.000 dólares. Abogada Judith Quinte Velásquez Velásquez es un ladrón y un mentiroso.

Probablemente ni siquiera sea abogada.  Alguien abogado llamado Jorge Alberto Macias Holguin le vendió su autógrafo por $150. Esto le permitió robar a personas vulnerables y desesperadas. Jorge Alberto Macias Holguin escribió en el archivo sobre esto:

“Que por pedido de la abogada Judith Velásquez Velásquez, me solicito mis servicios profesionales como abogados y en conjunto con ella firmamos el respectivo escrito, y que ella se apersonaba al centro de privación de libertad de Manabi # 4 (el rodeo), de esta ciudad de Portoviejo a recoger las firmas de los detenidos  Lesley y Martin escrito que fue presentado el día jueves con fecha de 21 de julio del 2022 a las dieciséis horas con cuarenta y seis minutos, hasta aquí señor juez mi intervención, así mismo manifiesto que no he tenido ni tengo ningún contacto con ellos (detenidos), así como tampoco los conozco en persona y que por dicho escrito de comparecencia la abogada Judith Velásquez Velásquez, me entrego $ 150.00 dólares sin yo haberte solicitado y por no tener lo instrumentos para ejercer una defensa técnica eficiente por lo que de acuerdo al Art. 331 numeral 3 del código Orgánico de la Función Judicial, renuncio de continuar con el patrocinio nombrados en lineas anteriores, así mismo señor juez le hago conocer que los detenidos Lesley y Martin, actualmente tienen el patrocinio y como abogada Lady Jennifer Mendoza Bravo, así como también el patrocinio de la abogada Judith Velásquez Velásquez. Que se me notifique por última vez en los correos que tengo señalados en autos.”

Firmas falsas

Abogado Judith Quinte Velásquez Velásquez también ha falsificado las firmas de Lesley y Martín. Ella ha autorizado a un abogado llamada Evelyn Narcisa Reyes Quiroz, sin saberlo e hizo ella al poner falsas firmas (probablemente.copias) bajo un documento que nunca hemos visto! El documento tiene fecha 7 noviembre 2022. Quiroz nunca ha visitado Lesley y Martín en prisión y Velásquez meses antes noviembre 2022.

Velázquez también es una amiga de Mary Elizabeth Salcedo González. Mary es una amiga de Diana Erika Castillo Sosa. Mary tiene un pasaporte falso. En la pasaporte falsa Mary es mucho menor en edad que en su pasaporte real. Mary y Diana son los dos personas mienten sobre Lesley. El novio de Mary es un Americano rico quien esta en contacto con Tim Ballard.

Abogado II

Después de Judith, Lesley tuvo otro abogado.  Este abogado tampoco quería mucho dinero. No se sabe si quería sobornar a la gente con ese dinero. Se sospecha que muchos abogados preguntan durante la recolección del expediente cuánto dinero se necesita para un soborno y el honorario multiplicado por esa cantidad. Porque no tienen una tarifa por hora y solo pueden nombrar un precio después de recopilar el archivo. Este abogado también solo habló dinero, dinero y nunca sobre el caso. Este abogado ha sido despedido por Lesley. No mencionaremos su nombre porque no habló de sobornar a policías y fiscales.

Abogada Natalia Acurio

El abogada Natalia Ibeth Acurio Arboleda quiere 22.000 dólares. Familia y amigos paga “solo” 5.000 dólares, porque ella miente también y la familia quiere resultados y no pagó mucho más dinero. Acurio dijo: Yo soy tu abogada en la corte. Pero ella no estaba presente en corte. Dos otros abogados fueron presentados: Claudio Francisco Olaya Campuzano y Martha  Carmen Pinos Zumba. Acurio escribió con WhatsApp después pagó 5.000 pero necesitaba más, porque necesita pagar sobornos. Pero Lesley y Martín explícitamente y repetidamente dijeron que no quieren pagar un centavo a la corrupción. La abogada escribió: Martín libre y Lesley en proceso apelar libre. Entonces abogados en corte no responde cuándo Lesley está acusó falso por un oficial de policía llamada Gabriela Nicole Castillo Gordon. Ella dijo un niño dijo que Lesley se ha tocando su pene. Pero en los papeles los niños no dijeron eso. Niño, 15 años: “Lesley nunca me  ha tocado y no ha faltado el respeto […] Si era gay pero a nosotros nunca nos tocó.” Niño, 11 años: “Anoche miércoles como a las nueve de la noche llego la policía a donde el señor Martín y dice que es malo y que le gusta hacer daño a los niños, pero yo no he visto nada [,,,] el señor Martín es muy bueno”. Niño, 11, tampoco dijo nada malo sobre Lesley.

Mentiras de la mujer de la policía bajo juramento Ella habló positivamente sobre Martín. Exactamente la abogada dijo. El dia después Lesley y Martín despidio a sus abogados. La razon: corrupción. Los jueces oficialmente dan este testimonio sobre los abogados a la fiscalia. Por cierto, después de nueve meses de prisión, esta fue la primera vez que Lesley y Martín vieron al juez. ¿Cómo es esto legal?

Los dos abogados, Campuzano y Zumba, también hablaron con seis padres en Canoa y les dijeron habla con Lesley y Martin que pagaran los $4,000 por sobornar a la policía. Por cierto,

¡estos seis padres ya han ido a la corte durante tres días por nada! Y la policía allí los trató con hostilidad. Porque los padres quieren decir la verdad y están de nuestro lado.

Martín a través de la perito traductora indicó: “que ellos escogieron una abogada y que donde está la abogada que tenía que representarlos a ellos. Que nunca hablaron con ella y que no sabe del caso de ella. Que todo era paguen a la policía. Que no quiere pagar para la corrupción. Que no quieren mentir. Que los abogados no responden. Que no les permiten hablar.

“¿Quieren la verdad de este caso o quieren un show de este caso?”. Dijo Martín, los Abogados no responden cuándo policía dice mentiras y a nosotros no nos permiten hablar durante el proceso

Ahora Lesley y Martín no tienen abogado privado. Ellos tienen un abogado publico. Porque su familia y amigos en Paises Bajos pagó 50.000 dólares para nada.

Conclusión

Problema es: casi nadie es honrado. Todas las personas en la cárcel dicen que este problema de corrupción es el estandar del sistema. Muchas personas sufren innecesariamente en un sistema corrupto. Cuando barres un tramo de escaleras, comienzas en la parte arriba. Si quieres luchar contra la corrupción, también tienes que empezar desde arriba: el gobierno.

Lesley y Martín son dos personas de los Países Bajos que quieren vivir su vida útil en Ecuador. No como muchos gringos en una casa con una pared a su alrededor, sino entre y con los ecuatorianos.

También querían ayudar a algunas familias más amigables. Ahora y a futuro, para que los niños de estas familias lo hayan hecho financieramente mejor. El hotel que compramos está destinado a ellos. Y es más. No queremos cosas en retorno. Estámos felices de haceros felices y ayudar a los demás. En poco tiempo se unieron a unos pocos niños y ellos a nosotros. Lesley y Martin consideran a estos niños como sus “propios” hijos. No en sangre pero si en corazón. Esta felicidad está rota por otros.   

In De Gids verscheen een kort essay van A.H.J. Dautzenberg, Insula Dei.

Van Ogentroost is een Grote Letter Uitgave verschenen. Klik hier voor meer informatie.

Zie hier voor de updates over Ecuador. Helemaal naar beneden scrollen.

En hieronder het bericht dat NOS plaatste naar aanleiding van foutieve en suggestieve berichtgeving over het proces.