In het eerste nummer van 2023 een recensie van Een wandeling in Mei:
Dautzenberg verwerkt de Mei-thematiek in één lang en indrukwekkend impressionistisch gedicht, waarin hij zijn wandeling beschrijft. […] In de gestage opsomming van beelden weerklinkt een liefde voor de natuur en een waarschuwing voor de teloorgang ervan. […] Het resultaat is een natuurbeleving die alles te boven gaat. Alles wat op beschaving duidt is daar hooguit complementair aan. Sterker nog, zij komt zelfs in een kritisch licht te staan. […] Toch wordt hier geen hard oordeel geveld. Er schemert een licht ironische toon door. Op meerdere plekken gebruikt Dautzenberg humor om de reflectie op ons mens-zijn in relatie tot de natuur aan de man te brengen. De bespiegelingen bieden zo ruimte voor lichthartigheid, hoe existentieel ze ook zijn. […] In eerste instantie leest Een wandeling in Mei alsof het terloops, onderweg, is geschreven, maar in de details openbaart zich een bedachtzame werkwijze. Deze bundel is dan ook een goede reclame voor het Limburgse landschap. Na het lezen kreeg ik zin om het te bewandelen, te ontdekken, te beleven.
