‘Van A.H.J. Dautzenberg verscheen vorig jaar de roman Geestman, waarin de hoofdpersoon compleet overdonderd door een hallucinante wereld trekt. Zijn nieuwste roman Aslast lijkt hiervan een pendant: óók een reis, maar dan een waarin juist bijna niets gebeurt. Toch is de hoofdpersoon opnieuw onderworpen aan een overweldigende kracht: die van de claustrofobische herhaling. […] Vervreemdend en irritant? Jazeker. Maar de herkenning van de steeds herhaalde passages heeft ook iets bevredigends, net zoals de ontdekking van veranderingen. Wie het geduld heeft écht te lezen zal steeds meer ontdekken, zoals de sfeer die subtiel verandert en woorden die je ineens opvallen: uitspansel, trefzeker, oneindigheid, begin. Aslast lezen is als een meditatieve treinreis: lankmoedig stilzitten, je overgeven aan de repetitieve cadans en je vooral niet afvragen hoelang het nog duurt.’ – Bo van Houwelingen in de Volkskrant