Op de literaire site Hanta is een recensie verschenen van Niet het krassen van de kraai:
Zonder toelichting is de kans dat de lezer verdwaalt in de verzameling onomatopëische gedichten die op het eerste oog vooral verwant lijken aan het werk van de expressionisten en dadaïsten reëel. […] Ik zal niet zeggen dat alles, eenmaal op het spoor gezet op zijn plaats valt, maar wat Dautzenberg in zijn nawoord schrijft verklaart de diversiteit aan klanken en de wijze waarop die klanken in de vorm van ‘melodieën’ – waarbij regels, strofen en woordwolken onderscheiden kunnen worden – op de pagina’s terechtgekomen zijn. […] Dautzenberg doet zelden zomaar iets, en Niet het krassen van de kraai is geen gimmick. […] Hoe moeten zijn (a-)tonale gedichten klinken? Zijn de onomatopeeën zingbaar? Om met dat laatste te beginnen: ik denk het wel. In de manier waarop de gedichten vormgegeven zijn, liggen aanwijzingen besloten. […] Maar elke poging om een product van de verbeelding te reduceren tot concrete werkelijkheid is niet alleen zinloos maar ook tot mislukken gedoemd.
Klik hier voor de volledige recensie.