De Morgen:
Ook tijdens het lezen van zijn nieuwe roman begin je wel eens ongemakkelijk op je stoel te schuiven. Dautzenberg speelt in Wie zoet is een enerverend spel met waarheid en leugen, in een verhaal met een ingenieuze structuur […] Toch vergt Wie zoet is, dat met allerlei genres in de weer is, enig doorzettingsvermogen. ‘Dautzenberg is ene literaire activist. Ik bedoel niet alleen zijn acties in de media, maar ook zijn teksten zijn acties,’ vertelde P.F. Thomése tijdens de boekpresentatie. ‘Ze zijn bedoeld om een reactie te veroorzaken. Het doel is verwarring. De ontregeling van alle conventies.’ Daar is Dautzenberg met deze roman weer schaamteloos in geslaagd.
De Volkskrant:
Behalve dat A.H.J. Dautzenberg dol is op controversiële onderwerpen speelt hij graag listige spelletjes die de lezer laten vragen of het nou menens is en in hoeverre de literatuur een vehikel moet zijn voor maatschappelijke standpunten […] Het oordeel dat Dautzenberg over de pedojagers heeft, ligt er duimendik bovenop. Interessanter is de wijze waarop het levensverhaal van de hoofdfiguur zich ontrolt. Arnold lijkt eerst nog een rare viezerik, maar allengs wordt duidelijk dat de man getraumatiseerd is. Op de momenten dat het om de verbeelding gaat, laat Dautzenberg zien wat hij als schrijver waard is.
De Gazet van Roosendaal pleit voor een verfilming.