L1 radio, Cultuurcafé:
‘Véél meer dan een provocatie en rijker van stijl dan Vogels met zwarte poten kun je niet vreten (…) Dautzenberg verkent hoe verschillende ikken zich verhouden tot de werkelijkheid en de dingen om hen heen. Met de fraaie manier waarop hij dat doet, laat Dautzenberg verwantschap zien met iemand als Samuel Beckett – inderdaad een hele grote schrijver (…) Dautzenberg toont dat er in zijn hoofd geen grenzen zijn, hij fungeert daarmee als een spiegel. Het engagement is altijd dichtbij, maar hij beschrijft ook beelden die te gruwelijk zijn om te herhalen (…) Prachtige én ongemakkelijke verhalen, maar altijd goed gedaan. Een bevestiging van het talent van Dautzenberg.’